پیام زندانی
سیاسی علیرضا گلیپور خطاب به ملت ایران
درود بیکران
بر مردم آزادیخواه سرزمینم
ای برادران
من بسیار معلم نشوید چون که میدانید بعد از ما داوری سخت تر خواهد شد. اگر کسی در سخن
گفتن نلغزد او مرد کامل است و میتواند تمام وجودش را به عنان بکشد. زبان عضو کوچکیست
و سخنان کبرآمیز میگوید و همچون آتشی کوچک؛ جنگل عظیمی را میسوزاند.
به راحتی
می توانیم بگوییم که دولتمردان این کشور که نه جمهوری و نه اسلامی است ٫فقط راحت سخن می گویند و عنان جسدشان به دست خودشان نیست.
راستی
حقوق شهروندی در ایران به کجا رفته است؟
هر انسانی
با دیدن روش برخورد آقایان! به یاد قرون و اعصار قدیم و بی قانونی حاکم در آن زمان
می افتد که عده زیادی از مردم موقعیت پایین تری داشتند و به آنان بومی می گفتند. در
زمان باستان بومیان در برابر دادگاه ها حقوق کمتری داشتند و تقریبا هیچ حقی نداشتند
و حتی ازدواج آنها به رسمیت شناخته نمیشد. در یونان به قشر ضعیف وحشی و یا اجنبی می
گفتند. وقتی کارگران شورش و یا اعتصاب می کردند به صلیب کشیده می شدند .مانند اسپارتاکوس
و هزاران گلادیاتور که در سال ۷۳ پیش از میلاد مسیح سر به شورش برداشتند و با همه این
گرفتاریها و پس از کش و قوس های فراوان این رفتار عوض شد و حقوق شهروندی ٫اجازه برده داری و شلاق و صلیب را از اشخاص و دولتها و گروهها
گرفت و انسانها دارای کرامت یکسان شدند.
سوال بزرگ
پیش روی ما این است که در عصر ارتباطات و رعایت حقوق بشر و عصر تکنولوژی ٫در کشوری که ادعای حقوق بشرش عالم و دنیا را به زیر سوال میکشد
٫چگونه جمعی از کارگران٫ کارمندان؛
نخبگان و منتقدین که فریادشان برای رعایت حقوق اولیه انسانی به جایی نمیرسد ٫به شلاق در ملا عام و زندان محکوم میشوند؟!!!
چه جالب
است حقوق بشر اسلامی!!! این آقایان که در خدمت دزدی و کشتار قرار دارد.
در زندانهای
کشور و در پایتخت آن عده زیادی از زندانیان سیاسی در اعتصاب غذا هستند و یا با بیماریهای
صعب و سخت دست و پنجه نرم می کنند و افرادی که نام خود را صاحب منصبان و مسئولان کشور
نهاده اند به جای گوش کردن و باز کردن فضای کشور برای بیان آزادانه حرفهای مردم؛ بیشتر
دستگیر می کنند و به جای سرکشی و مداوای بیماران زندانی٫آنها را
تهدید به تبعید؛ انفرادی؛ شکنجه و یا متهم به تمارض می کنند.
کجا رفت
انسانیت؟؟!!!
شاید تاریخ
به عقب بازگشته و دوره برده داری بازگشته است؟!!البته در این نظام ما با عقب مانده
ترین روش های حکومتی روبرو هستیم که با هیچ معیاری در قرن بیست و یکم همخوانی ندارد.
عزیزانم
بخواهیم
یا نخواهیم تمدنی جدید در زندگی ما در حال ظهور است که انسانهای کور در همه جا سعی
می کنند آن را سرکوب کنند. این تمدن جدید سبکهای خانوادگی جدید ٫شیوه های متفاوت کارکردن ٫عشق ورزیدن
و زندگی کردن٫اقتصادی نو و کشمکشهای جدید سیاسی را به همراه خود می
آورد و از همه اینها مهمتر اینکه باعث افزایش آگاهی افراد هر جامعه ای نیز می شود.
انسانیت
جهشی بزرگ را پیش روی خود دارد . جامعه انسانی با ژرفترین تغییرات اجتماعی و بازسازی
خلاق همه دورانها مواجه است .
ما درگیر
بنا کردن تمدنی نو و با ارزش در کره خاکی هستیم و این همان معنای موج تغییر است. این
تغییر با خود طلیعه حقیقتا تازه ای از زندگی را بهمراه می آورد و چشم انداز متمایز
خودش را به دنیا عرضه می کند. و روش مخصوص خودش را برای سروکار داشتن با زمان ٫مکان ٫منطق و اصل علت
و معلول دارد و همچنین مفاهیم خاص خودش را جهت سیاست آینده تقدیم می کند.
در چنین
جامعه ای دیگر نخبگان و تحصیلکرده ها از کشورشان فرار نمی کنند و از بیکاری به بیماریهای
متعدد اعصاب و روان دچار نمیشوند و جایگاه واقعی انسانی خویش را می یابند و هر کس در
مقام انسانی‌اش اثر خود را در جامعه می گذارد و کشور را به آینده ای روشن و نو پیش
می برد. در چنین جامعه ای از خواص و آقازاده ها اثر و خبری نیست. دیگر اختلاس و رشوه
و فحشا جامعه را فرا نمیگیرد .چون فرهنگ نوعدوستی و برابری وجود دارد و مسئولین با
علم و ضوابط کار میکنند نه با پول و روابط و سفارش آقایان.
دیگر کارگران
و کارمندان برای گرفتن حقوق اولیه خود به شلاق و زندان محکوم نمیشوند و در محاکم قانونی
به حقوقشان رسیدگی می شود.
مردم عزیزم
داشتن
چنین حکومت و کشوری دور از ذهن نیست و هم اکنون سطح علمی و پتانسیل جامعه آنقدر بالاست
که بطور حتم آماده چنین تغییری هست. هیات حاکمه در ایران جلوی این تغییر را فقط با
فضای امنیتی و رفتار دیکتاتوری گرفته و دیر یا زود مجبور است که تسلیم حق شود و ریشه
باطلشان برچیده خواهد شد.
من بعنوان
یک سرباز کوچک این ملت و در حالیکه به تازگی به سی و نه سال و نه ماه حبس و ۱۷۴ ضربه
شلاق فقط برای بیان حقیقت و افشای دزدی و پست فطرتی آقایان و آقازادگانشان محکوم شده
ام به شما عزیزانم و برادران و خواهرانم متعهد می شوم که تا پای جان بر سر مواضع و
رسیدن به این تغییر ایستاده ام و نوید این را میدهم که لحظه آزادی همه ملت ایران نزدیک
است و بدانید که زندانیان سیاسی تاپای جای برای رسیدن به آزادی ملت ایران ایستاده اند.
در مملکتی
که افترا زننده و تهمت زننده در امنیت مطلق به سر می برد؛ بیگناهی سنگینترین جرم است.
با تقدیم
احترام شایسته و از روی خلوص و با آرزوی ایرانی آزاد
علیرضا
گلیپور
خرداد ماه ۹۵ - زندان اوین - بند ۷ سالن ۱۲
