«نمیتوان سر جوانان را گرم کرد» چیست؟
اولین و مهمترین بحران، بحران بیکاری جوانان است. بر اساس
آمارهایی که ارگانهای خود رژیم منتشر کردند درصد بیکاری جوانان بیش از دو برابر
بیکاری سایر بخشهای جامعه است، بهویژه بیکاری دانشجویان فارغالتحصیل از درصد بالاتری
برخوردار است. به این وضعیت چند میلیون جوان جویای کار را هم که طی چند سال آتی
وارد بازار کار میشوند باید اضافه کرد. رژیم آخوندی و کارگزارانش در برابر این
سونامی مهار نشدنی هیچ راه گریزی ندارند و بهخاطر همین هست که مدام به هم هشدار
میدهند. جوانانی که بهویژه در اعتراضات آذربایجان و مجموعه اعتراضات روز دانشجو نشان دادند که بهدنبال
بهانهیی برای ابراز خشم علیه تمامیت نظام هستند و به اعتراف خود کارگزاران رژیم
در این شعار صداقت دارند که «انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است»
بهخاطر همین عزم و اراده است که دیگر نمیشود سر جوانان را گرم کرد. رژیم ولایتفقیه پس از سرکشیدن جام زهر اتمی و درگیر و دار بحرانهای جهانی و منطقهای، گرفتار بحرانهای لاعلاج داخلی هم هست. بحرانی که در هفتههای آینده، بهویژه در آستانه نمایش انتخابات در رژیم اوج بیشتری خواهد گرفت.
بهخاطر همین عزم و اراده است که دیگر نمیشود سر جوانان را گرم کرد. رژیم ولایتفقیه پس از سرکشیدن جام زهر اتمی و درگیر و دار بحرانهای جهانی و منطقهای، گرفتار بحرانهای لاعلاج داخلی هم هست. بحرانی که در هفتههای آینده، بهویژه در آستانه نمایش انتخابات در رژیم اوج بیشتری خواهد گرفت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر