#ایران-فردوسی درروستایی به نام پاژ
سخن از فردوسی که به میان می‌آید، شهر توس و
آرامگاهش در ذهن همگان تداعی می‌شود. اما اگر همین آرامگاه فردوسی را در کنار
زادگاهش قرار دهیم، افسوسمان صدچندان می‌شود. کمترکسی حتی نام روستای «پاژ» را
شنیده است. روستایی که برای ادب، فرهنگ و تاریخ ایران بسیار با‌ارزش است،
پاژ» درحقیقت قلعه گمشده تاریخ حماسه‌سرایی ایران است. این روستای تاریخی در 15کیلومتری شمال شهر مشهد واقع شده، روستایی منحصربه‌فرد که در تاریخ‌نگار «نظامی عروضی‌سمرقندی» این‌گونه معرفی می‌شود: «ابوالقاسم فردوسی از دهقانان توس بود و از دیهی(دهی) که آن دیه(روستا) را پاژ خوانند و از ناحیت(ناحیه) تابران(توس) است؛ آن ده، بزرگ است و از وی هزار مرد بیرون آید. فردوسی در آن دیه(روستا)، شوکتی تمام داشت.» شوکتی که این روزها رنگ خاک گرفته است...
پاژ» درحقیقت قلعه گمشده تاریخ حماسه‌سرایی ایران است. این روستای تاریخی در 15کیلومتری شمال شهر مشهد واقع شده، روستایی منحصربه‌فرد که در تاریخ‌نگار «نظامی عروضی‌سمرقندی» این‌گونه معرفی می‌شود: «ابوالقاسم فردوسی از دهقانان توس بود و از دیهی(دهی) که آن دیه(روستا) را پاژ خوانند و از ناحیت(ناحیه) تابران(توس) است؛ آن ده، بزرگ است و از وی هزار مرد بیرون آید. فردوسی در آن دیه(روستا)، شوکتی تمام داشت.» شوکتی که این روزها رنگ خاک گرفته است...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر