رسول بداقی را تنها در جلسات هفتگی می دیدم، آنهم تا شش سال
پیش و یکبار در هفته. قبل از بازداشت وی و انتقال او به زندان، انسانی بود مصصم، بی
ادعا، پرتلاش، راستگو، پاک، مهربان، و آرمان خواه. طی شش سال گذشته اما، سخنان بسیاری
در رابطه با او و خصلت هایش بر سر زبانها بوده، حرف و حدیث هایی که گاهی از جانب دشمنان
مطرح می شد و گهگاه نیز دوستان منتشر میکردند و البته انگیزه ها متفاوت بود. طی آن
سالها، یعنی سالهای قبل از دستگیری، رسول از جمله کسانی بود که کمترین غیبت ها را در
کارنامه ی حضور درجلسات کانون به ثبت رسانده بود. او با مشقت فراوان خود را از اسلامشهر
به تهران می رسانید تا در جلسات هفتگی شرکت کند و به گفته ی خودش، افتخارش این بود
که بتواند گامی در جهت قوام و دوام این تشکل نوپا و مستقل بردارد. در روزهای اخیر و
بعد از انتقال رسول از اندرزگاه ۸ به ۷ فرصتی مغتنم
برایم فراهم شد تا مجددا در این باب به صورت مستمر و شبانه روزی با رسول در ارتباط
باشم. رسول رابعد از تحمل این همه سختی و علی رغم تمامی حرف و حدیثها، انسانی می بینم
مصصم، پرتلاش، آرمان خواه، خوش برخورد، بی ریا، بی ادعا، با محبت، اجتماعی، مردمدار،
صبور، باهوش، و رک و راست. رسول عاشق کتاب است و بیشتر وقتش به مطالعه می گذرد. ورزش
را هم دوست دارد و از این که وقتش به بطالت بگذرد، آزرده می شود. مطالعه ی کتابهای
فلسفی واجتماعی به ویژه در زمینه ی آموزش و پرورش او را به فردی آگاه و کارشناس در
این زمینه تبدیل کرده و آرامشش در بیان آنچه که آموخته، او را از سایر زندانیان ممتاز
می نماید. رسول به خانواده اش عشق می ورزد و خود را در برابر سرنوشت آنها مسوول می
داند و در خلوت خویش به همسر و فرزندانش می اندیشد و گاهی به آرامی اشک می ریزد اما
در باور او همه ی فرزندان این مرز و بوم فرزندان ما هستند. او با نگاهی انسانی به اعتلای
همه ی آنها می اندیشد و نگران سرنوشت تمامی آنهاست. رسول دوست داشتنی است، دوست داشتنی
تر از آنچه تصور کنی.
محمود بهشتی لنگرودی 4بهمن 1394 اندرزگاه اوین
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
📢📢📢📢📢👇سایت تلگرامی
کانون صنفی معلمان ایران
@kanoonsenfitehran
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر