#ايران -شهادت خسرو گلسرخی و کرامتالله دانشیان
بیست و نهم بهمنماه سال
1352 خسرو گلسرخی و كرامتالله دانشیان توسط دژخیمان شاه به شهادت رسیدند. خسرو گلسرخی
و كرامت الله دانشیان، از روشنفكران انقلابی و آزادهیی بودند كه در سالهای حاكمیت
اختناق شاه سرفراز و تسلیمناپذیر بهدفاع از آرمانهای انقلابی مردم پرداختند و سرانجام
نیز با عبور از میدان شكنجه و تیرباران، با خون خود بر شكستناپذیری خلق و پیشتازان
جانبركفاش گواهی دادند.
دفاعیات جانانه خسرو گلسرخی از هدف آزادیخواهانهشان، صحنه دادگاه
را به افشاگری علیه رژیم شاه تبدیل كرد:
”من در این دادگاه برای جانم چانه نمیزنم
و حتی برای عمرم، چرا كه فرزند خلقی مبارز و دلاور هستم” .
گلسرخی كه در زندان، شدیدا تحتتأثیر اخلاق و روحیات
انقلابی مجاهدخلق كاظم ذوالانوار قرار گرفته بود در دادگاه خود گفت:
زندگی امام حسین، نمودار زندگی كنونی ماست كه جانبركف
برای خلقهای محروم میهن خود در این دادگاه محاكمه میشویم. او در اقلیت بود و یزید،
بارگاه، قشون، حكوت و قدرت داشت. او ایستاد و شهید شد، هرچند كه یزید گوشهیی از تاریخ
را اشغال كرد ولی آنچه كه در تداوم تاریخ تكرار شد، راه حسین و پایداری او بود، نه
حكومت یزید. آنچه را كه خلقها تكرار كردند و میكنند، راه حسین است.
رژیم شاه ، گلسرخی و دانشیان را كه گناهی جز آزادگی و دفاع از
حقوق و آزادی مردم ایران نداشتند، محكوم و تیرباران نمود. ترانهی بهاران خجسته باد،
سروده كرامتالله دانشیان، احساسات پاك و آزادیخواهانه او را نشان میدهد. این ترانه
در روزهای مبارزات ضدسلطنتی مردم ایران، الهامبخش مردم برای دعوت به همبستگی و اتحادعلیه
دیكتاتوری بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر